فوم های پلیمری
فوم در زبان انگلیسی به معنای کف است و در دانش پلیمر به کامپوزیت هایی اطلاق می شود که از یک ماده پلیمری به عنوان بستر و حباب های گاز به عنوان جزء دوم کامپوزیت تشکیل شده است.
به طور کلی می توان فوم ها یا اسفنج ها را موادی با ساختار سلولی نامید که دانسیته آن ها از دانسیته مواد اولیه پایین تر است.
به عبارت دیگر یک فوم یا اسفنج پلیمری است که دانسیته آن به دلیل حضور یک گاز کاهش یافته است؛ لذا می توان گفت یک فوم پلیمری کامپوزیتی است که حباب های گاز درون بستر پلیمری پخش شده اند. حباب های فاز گاز معمولا کروی اند و سلول نامیده می شوند.
در حقیقت فوم به عنوان یک ماده و فوم شدن به عنوان پدیده ای مطرح است که در آن یک فاز غلیظ کروی (عموما) یک فاز گازی رت در بر گرفته است.
زمانی که گازی در یک محیط متراکم گنجانده می شود، یک ماده و یا یک پدیده جالب رخ می دهد. در طبیعت چوب پنبه ، چوب و سنگ های متخلخل مصداق های مناسبی از این نوع محصولات هستند.در درختان فضاهای خالی با تاثیر موئینه گی آب را از ریشه به طرف بالا می کشند که این پدیده به وضوح در فوم های خانگی ( ابرها) دیده می شود.
فوم در هر ناحیه ای از زندگی بشر تاثیر می گذارد.
به عنوان مثال اسفنج طبیعی ، با ساختار سلولی باز، یک محصول مفید برای جذب و دفع مواد مایع است.بنابراین، فوم شامل ساختارهای حفره ای (حفرات گازی احاطه شده با یک فاز غلیظ با یک کامپوزیت گاز _جامد) است.تفاوت های اساسی بین جامدات و گازها در طبیعت باعث می شوند که فوم ها با ترکیباتی منحصر به فرد با خواص ویژه برای کاربران گوناگون با شند؛ این داستان ادامه دارد.
